Svojim polozajem Ulcinj zauzima krajnji juzni dio Jadranskog primorja, a nalazi se u jugoistocnom dijelu Crne Gore. Zbog izrazitih prirodnih i geografskih karakteristika Ulcinj sa okolinom pripada ivicnoj suptropskoj zoni evropskog sredozemlja.
Juznim dijelom u duzini od 30 kilometara Ulcinj izlazi na Jadransko more, a na istocnom dijelu nalazi se rijeka Bojana. U centralnom dijelu Ulcinja je Sasko jezero, a u zalivu Ulcinj je zagradjen masivom planine Rumije.
Sa blizu 20 km plaza, od toga 15 km finih pjescanih, sa preko 6000 h obradivog zemljista, maslinjacima od oko 88.000 stabala, ljekovitim svojstvima pijeska, blata i mineralne sumporne vode (kojima su najvise ocjene dali eminentni domaci i strani strucnjaci i instituti), Ulcinj predstavlja respektabilan ekonomsko-turisticki potencijal za razvoj svih vrsta turizma (elitnog, nautickog i zdravstvenog), te poljoprivrede kao komparativne grane.
Povrsina od 255 km² koju cini Ulcinj sa okolinom, jedinstven je primjer nesvakidasnje ljepote: beskrajnih pjesacanih plaza, azurno plavog mora, rijeka, jezera, planina i bujne vegetacije.
Na sjeveru Ulcinja prostire se primorska planina Mozura (622 m), a iza nje je dio planinskog masiva Rumije. Istocnim dijelom Ulcinja protice rijeka Bojana, koja vodenim putem Ulcinja spaja sa Albanijom. Zapadno od Ulcinja nalazi se poznati primorski grad i crnogorska luka Bar. Ulcinjska obala, od zaliva Kruce do usca rijeke Bojane iznosi 32, 7 km. Ulcinj lezi na otvorenom moru. Najvisi planinski vrh je Kozjak (1 427 m nadmorske visine). Predio na kojem je grad nastao i na kojem se i dalje razvija veoma je brdovit. Taj predio cine podnozja brda Pinjes (108 m), Mendre(164 m) i Bijele Gore (289 m). Na istocnom dijelu Ulcinja nalaze se polja sa jezerima, mocvarama, malim rijekama kao i duge pjescane plaze.
Zbog veoma povoljne klime Ulcinj se na turistickoj karti Evrope vec dugo vremena prepoznaje kao odlicno klimatsko ljetovaliste i zimovaliste. Ulcinj karakterise umjerena mediteranska klima i suprtropska vegetacija. Takva klima podrazumijeva obilje svjetlosti i toplote, sa 2 700 suncanih sati godisnje. Ulcinj je sigurno jedno od najsuncanijih mjesta jadranskog primorja. Srednja godisnja temperatura vazduha iznosi 16, 5 Celzijusovih stepeni, pa se Ulcinj smatra mnogo toplijim mjestom u odnosu na druge gradove na Crnogorskom primorju. Ljeta u Ulcinju su prijatna, i nijesu previse topla jer je zbog stalnog strujanja vazduha, u tom gradu veoma mali broj tropskih dana. Temperatura vazduha ljeti dostize do 38 stepeni, dok je u julu prosjecna temperatura 25, 2 Celzijusova stepena. Tokom ljetnjeg perioda sunce grije i do 11, 5 sati u toku dana. Suncanje i kupanje u Ulcinju traje skoro 6 mjeseci, od maja do oktobra. Ujednacene temperature mora i vazduha (od 22 do 26 stepeni Celzijusovih), omogucavaju cjelodnevno uzivanje u kupanju u prijatnoj vodi ulcinjskog zaliva ili suncanje na ljekovitim plazama ulcinjskog priobalja.
Zime su u Ulcinju blage, snijeg je veoma rijetka pojava, temperatura vazduha iznosi tek 10 stepeni. Proljeca kao i jeseni stizu rano i uglavnom su topla sa umjerenim temperaturama kako vazduha tako i mora (s proljeca temperatura je 14, a s jeseni 17 stepeni Celzijusovih).
Juzno primorje kojem pripada i Ulcinj smatra se najvedrijim podrucjem Sredozemlja.
Srednja godisnja vlaznost iznosi 67 %, s tim sto u julu i avgustu vlaznost dostize 63 %, a u maju i novembru 71 – 72 %, sto ukazuje na pravilan odnos temperature i vlaznosti vazduha.
Srednja godisnja kolicina padavina, iskljucivo kise, iznosi 134 mm/m ².
Najkarakteristicniji vjetrovi su bura, jugo i maestral. Bura duva iz sjeveroistocnog pravca. Obicno je to hladan vjetar koji duva u poznu jesen i zimu. Primorski vjetar poznatiji kao jugo, u Ulcinju duva s jeseni, zimi ili u proljece i donosi kisu. Taj vjetar na moru obicno stvara velike talase. Vjetar maestral dolazi iz smjera zapad – jugozapad. To je prijatan vjetar koji donosi osvjezenje od vrucina u najtoplijim ljetnjim satima. Najveci intenzitet kojim maestal moze da duva je 10 m/sec.
Klima u Ulcinju je doprinijela stvaranju tri vegetaciona pojasa: zimzelenog (obuhvata vegetaciju do visine od 300 m), mjesovitog (do 500 m) i submontanskog (iznad 500 m). Vegetacioni pojasi stvorili su uslove za razvoj razlicitih vocnih i drugih vrsta. U zimzelenom pojasu najbolje uspijevaju masline, smokve, narandze, limuni, bademi, kivi i japanske jabuke. U mjesovitom vegetacionom pojasu gaji se kesten, sipak, dud, vinova loza i zito. U submontanskom pojasu najvise uspijevaju zito, duvan, kruske, jabuke i sljive.
Ipak, na citavom podrucju Ulcinja najvise se gaji vocna autohtona sorta – maslina, od koje se vec vjekovima na prostorima Crnogorskog primorja pravi veoma kvalitetno maslinovo ulje.
Ulcinjska domacinstva uglavnom uzgajaju i sakupljaju masline, a u uvali Valdanos postoje i velike parcele na kojima je zasadjen ogroman broj maslinovih stabala. Sezona sakupljanja maslina i pravljenja visokokvalitetnog jestivog ulja, obicno traje od novembra do februara, ali se maslinovo ulje dobijeno cijedjenjem maslinovog ploda, u staklenoj ambalazi, u podrumima moze cuvati i po nekoliko godina, bez bojazni da se njegova boja, hranljiva vrijednost ili kvalitet promijeni.
Osim maslina ulcinjsko priobalje krase i juzne vrste hrasta, mediteranski cetinari, sa sirokim krosnjama, medju kojima su najtipicniji predstavnici bijeli i crni bor, makija (lovor, brnistra, mirta bukinja, kadulja, ruzmarin, zelenika), ali i ukrasne egzoticne biljke poput palme, agave, cempresa i mimoze.
U fauni Ulcinja zastupljene su uglavnom divlje zivotinje kao sto su: lisica, vuk, divlja svinja, zec, kuna, vjeverica, a u planinskom podrucju moze se sresti i divlji pas odnosno sakal.
Za one koji ne mogu odoljeti pravom zovu prirode, prava preporuka je ulcinjska solana. Zbog prostranih, plitkih i dobro osuncanih bazena solana podsjecan na lagune na tropskim morima. Ovo mjesto poslednjih godina, prepoznatljivo je u Evropi i svijetu, kao omiljeno stjeciste ljubitelja birdwatchinga – posmatranja ptica.
Ipak, u vrijeme dok je berba, u pogonima solane se pretovare i upakuju tone visokokvalitetne i nadaleko cuvene morske soli, te se zbog te cinjenice solana smatra i visokoproduktivnim privrednim objektom.
Ulcinjska solana je jedinstveni ekosistem koji zahvata 15 km² i pruza idelane uslove za zimovanje i prehranu ptica. U zimskim mjesecima na solani se registruje vise od 20. 000 ptica, uglavnom iz roda sljukarica. Na solani, zimuju i: pelikani, caplje, patke, kormorani, ptice grabljivice i pjevacice. Takodje, na tom podneblju zive i najrjedje ptice crnogorske ornitoflore, kao sto je npr.- dugonogi prudnik, a u okolini solane svoje mlade ptice odgaja i sarena utva, inace veoma rijetka ptica koja dolijece iz sjevernih krajeva. Ulcinjska Solana je okruzena jedinstvenim, veoma bujnim sumama tamarisa. U proslosti se na mjestu solane nalazilo mocvarno i veoma plitko tle Zoganjskog jezera, koje je dobilo naziv po albanskoj rijeci „zog“ sto u prevodu znaci – ptica. Poznati istrazivac ptica Crne Gore, Ljudevit Firer – krajem XIX vijeka, zapisao je podatak da je „na podrucju solane, tada bilo 39 gnijezda pelikana i bezbroj drugih ptica“.
Strucnjaci za svjetske ekosisteme, istakli su da je solana i kao privredni subjekat izuzetno zasticena, da slobodnog pristupa tom podrucju nema, ptice se mogu posmatrati iz auta, a najaznacajniji ekoloski faktor je mir.
Medjutim, osim ptica u Ulcinju, tacnije na uscu rijeke Bojane u more, vrlo je atraktivno pecanje ribe lice, velike grabljivice i strasnog borca, ciji su komadi nekada teski i preko 20 kg. Ljubazni domacini uvijek ce Vas rado sa sobom odvesti camcem u lov i uputiti u male tajne. Ukoliko ste lovac, podvodni ribolovac, pecaros, i sl., na rijeci Bojani, i na Porto Mileni mogu se vidjeti brojne kalimere. Kalimere su drvene kucice sa atraktivnim napravama za specifican nacin lova ribe koji se efikasno zadrzao i danas na ovom podrucju.
Ulcinjski akvatorij veoma je bogat ribom. Nekada se u zalivu u velikom broju lovila sadrela (sardin pilchardus lat.), dok su danas najvise zastupljeni arbun (pagellus erythrinus lat.), barbun (mullus barbutus lat.), brancin (dicentrachus labrax), sarag (diplodus sargus lat.), sapa (sarpa salpa lat.), palamida (sarda sarda lat.) te gof (seriola dumerili lat.)
U nesto manjem broju, u ulcinjskom akvatoriju jos uvijek: ima sipa, hobotnica, skoljki, rakova, kamenica i prstaca.